Αφού σήμερα έχει την τιμητική της, αφού πήρα θέση για χουχούλιασμα στην αγαπημένη γωνιά με τις μαριονέτες και τα παράθυρα ανοιχτά για να τρυπώνει η ευωδιά του βρεγμένου κήπου, είπα να ρίξω μέσα στο blog μας λίγη από τη μοναδική, φρέσκια μυρωδιά της, λίγο από τον ήχο της, μια στάλα Ποίησης γι’ αυτήν και ό,τι έχει σχέση με τη βροχή! Πολλές φορές ο μονότονος ήχος της βροχής που ακούγεται μέσα στη νύχτα, καθρεφτίζει συναισθήματά μας, μεταμορφώνοντάς τα σε λέξεις που επιθυμούμε να προφέρουμε, αλλά δεν...

Η μυστηριώδης μυρωδιά της βροχής !

Αυτό το άρωμα είναι, κατά γενική ομολογία, γλυκό και ευχάριστο σε όλους τους ανθρώπους. Και μπορεί να προτιμώ να "βλέπω" ποιητικά ό,τι έχει σχέση με βροχή, όμως το 1964, δύο Αυστραλοί επιστήμονες (Isabel Joy Bear και R. G. Thomas) ξεκίνησαν να μελετούν τη μυρωδιά της βροχής, και δημοσίευσαν ένα άρθρο στο περιοδικό Nature, με τίτλο "Nature of argillaceous odor". Για να εξηγήσουν το φαινόμενο, επινόησαν και χρησιμοποίησαν τον όρο Petrichor. Αυτή η λέξη έχει τις ρίζες της σε δυο αρχαιοελληνικές λέξεις: πέτρα και ιχώρ (το αίμα των θεών, στον αρχαίο μύθο). Μία από τις κύριες αιτίες αυτής της μυρωδιάς είναι ένα μείγμα από έλαια που εκκρίνονται από ορισμένα φυτά κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων. Όταν μια καταιγίδα συμβαίνει μετά την ξηρασία, συστατικά από τα έλαια -που συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου στα ξηρά πετρώματα και στο έδαφος- αναμιγνύονται και απελευθερώνονται στον αέρα.

Αλλά και η ανθρωπολόγος Diana Young του Πανεπιστημίου του Queensland στην Αυστραλία, αναφέρει ότι υπάρχει κάτι που αποκαλεί “πολιτισμική συναισθησία”. Δηλαδή, οι άνθρωποι από τις απαρχές του είδους συνέδεσαν τη βροχή με το πράσινο χρώμα, με τη βλάστηση, με την ανθοφορία της φύσης και με την καρποφορία δένδρων και φυτών που τους θρέφουν. Ως εκτούτου, όσφρηση, όραση, ακοή, ένστικτο επιβίωσης, πείνα και άλλες αισθήσεις και ορμέμφυτα δημιουργούν στον εγκέφαλό μας ένα ... χαρμάνι αισθητηριακών εμπειριών το οποίο μας ωθεί να αγαπάμε τη βροχή!

Ο τελετουργικός χορός της βροχής!

Έχει σκοπό να προκαλέσει βροχή και να εξασφαλίσει την προστασία των σπαρτών. Διάφορες εκδοχές χορών της βροχής μπορούν να εντοπιστούν σε πολλούς πολιτισμούς, από την Αρχαία Αίγυπτο έως συγκεκριμένες φυλές Αυτοχθόνων Αμερικάνων. Κάποιες παραλλαγές του μπορούν ακόμα να εντοπιστούν στα Βαλκάνια του 20ου αιώνα, σε ένα τελετουργικό που είναι γνωστό ως Παπαρούντα (Paparuda) στη Ρουμανία ή Περπερούνα (Perperuna) στα Σλαβικά, γράφει η Βικιπαίδεια, η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

Ινδιάνοι της φυλής Ποταουατόμι (Potawatomi) χορεύουν το χορό της βροχής (1920)

Ο ήχος της βροχής!

Ο designer Yugo Nakamura αναπαρήγαγε τον ήχο της βροχής όταν πέφτει σε διάφορες επιφάνειες. Έτσι, δημιούργησε το βίντεο Amaoto no Yurai, που στα Ελληνικά σημαίνει "η προέλευση του ήχου της βροχής". Καθώς παίζει το βίντεο, οι ήχοι πολλαπλασιάζονται επί δύο, επί τέσσερα, επί οκτώ και ου το καθεξής. Το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο σαν να έχει βγει από ένα drum machine, παρά από τον... ουρανό. Κάτω αριστερά βλέπουμε πόσες σταγόνες συμμετέχουν κάθε φορά σε κάθε καρέ, ενώ στα δεξιά εμφανίζεται ο αριθμός των αντικειμένων που παίρνουν μέρος. Στο τέλος του βίντεο, οι σταγόνες που έχουν πέσει, ξεπερνούν τις 10 εκατομμύρια!

Ο ήχος της βροχής όμως δημιουργείται -και πολύ πετυχημένα μάλιστα- με το γνωστό "κόλπο" που μαθαίνουμε στους μαθητές μας στα Σχολεία:

http://www.kosmoslarissa.gr/video/82/

Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν, πως ο ήχος της βροχής είναι ψυχοθεραπευτικός!

The sound of rain w/o music

Στο διαδίκτυο υπάρχουν και πολλές ιδέες για την αυτοσχέδια κατασκευή του αρχαίου μουσικού οργάνου της Λατινικής Αμερικής το "Ξύλο της Βροχής" ή Ουκουμί.

Οι σταγόνες της βροχής!

Τραβήχτηκαν με μια ειδική κάμερα, αμέσως μετά από βροχή

https://www.youtube.com/watch?v=EJGTcfWhh3s#t=19

Τα λουλούδια και οι σταγόνες της βροχής!

Το βίντεο που ακολουθεί μας αποκαλύπτει πως τα λουλούδια εκμεταλλεύονται την κινητική ενέργεια των σταγόνων της βροχής, για να διασπείρουν τους σπόρους τους σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερες αποστάσεις. Δημιουργήθηκε από τον Guillermo Amador και τους συνεργάτες του, από το Georgia Institute of Technology.

http://www.youtube.com/watch?v=hUAT_RFRrSk#t=17

Το δάσος της βροχής!

Ως δάσος της βροχής χαρακτηρίζεται ένα δάσος στο οποίο η βροχόπτωση κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, με το ελάχιστο ετήσιο ύψος να βρίσκεται μεταξύ 1.750 και 2.000 χιλιοστών. Οι μουσώνες παίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία των τροπικών δασών της βροχής. (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Το τροπικό Δάσος Ταμάν Νεγκάρα καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής χερσονήσου της Μαλαισίας και είναι περιοχή όπου προστατεύονται εκατοντάδες είδη φύσης, εξωτικά πουλιά και φυτά. που με έκταση 4343 τετρ. χλμ.όχι μόνο είναι το μεγαλύτερο της Μαλαισίας αλλά παράλληλα είναι και το αρχαιότερο Τροπικό Δάσος βροχής του πλανήτη.

Ταινίες της βροχής!

"Ο άνθρωπος της βροχής"

Η γνωστή ταινία με την εξαιρετική ερμηνεία του Dustin Hoffman στο ρόλο ενός αυτιστικού Σαβάντ!

"Ο ταξιδιώτης της βροχής"

Γαλλικό, αστυνομικό θρίλερ με τον Τσαρλς Μπρόνσον.

Το ντοκιμαντέρ της Αλίντας Δημητρίου ''Τα κορίτσια της Βροχής'', για τις αγωνίστριες της Αντιδικτατορικής Αντίστασης

http://www.youtube.com/watch?v=EIMHAlBfuXM

Βιβλία της βροχής!

"Το νερό της βροχής", του Καραγάτση

"Το παραμύθι της βροχής", της Τέσυ Μπάιλα.

"Το χάρισμα της βροχής" του Ταν Τουάν Ενγκ

Τα "Χαιρετίσματα της βροχής", της Πολυδώρου Άντρη

Το διήγημα "Οι σταγόνες της βροχής", της Τζένη Φωτάκη.

Το μυθιστόρημα "Άκου το τραγούδι της βροχής", του Ομήρου Αβραμίδη.

Το μυθιστόρημα "Το κορίτσι της βροχής", της Μαρίας Γούσιου

Τo άλμπουμ "Σκυλιά της Βροχής" (1-3) του Gordon Rennie από τις εκδόσεις Ελευθεροτυπία. Αναφέρεται σε καταστροφές και σε πολέμους καθώς και σε πόλεις με ζωή και έντονο πολιτισμό που τώρα έχουν ξεπέσει.

Το …εξώφυλλο της βροχής!

Ο Νew Yorker έφτιαξε πρώτο "ζωντανό" εξώφυλλο! Μια εικόνα ονειρική της Νέας Υόρκης: Υπό βροχή, φθινόπωρο, μέσα ένα ταξί, να βλέπεις τα φώτα της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ μέσα από το διάσπαρτο από σταγόνες τζάμι. Το εξώφυλλο δημιούργησε ο Γερμανός καλλιτέχνης Κριστόφ Νάιμαν.

Πριν καταλήξουν στο εξώφυλλο που τελικά ενεκρίθη και που ηλεκτρονικά δημιουργεί την αίσθηση της κίνησης μέσω της χρήσης μιας εικόνας gif, ο Νάιμαν έκανε και άλλες απόπειρες, πάντα με το ίδιο θέμα.

Τα ποιήματα της βροχής!

Η "Βροχή" , του Τσαρλς Μπουκόβσκι (Henry Charles Bukowski)

Μια συμφωνική ορχήστρα.
Παίζουν μιαν εισαγωγή του Βάγκνερ.

Πιάνει βροχή.

Ο κόσμος παρατά τα καθίσματα κάτω απ’ τα δέντρα
και τρέχει στο υπόστεγο.
Οι γυναίκες τσιρίζουν, οι άντρες κρατούν την ψυχραιμία τους,
τα μουσκεμένα τσιγάρα πετιούνται.
Ο Βάγκνερ συνεχίζεται κι όλοι είναι κάτω απ’ το υπόστεγο.
Ακόμη και τα πουλιά αφήνουν τα δέντρα
κι έρχονται από κάτω.
Ακολουθεί η Ουγγρική Ραψωδία Νο 2 του Λιστ
και βρέχει ακόμη.
Μα, κοιτάξτε!
Ένας άντρας κάθεται μονάχος στη βροχή
ακούγοντας προσεκτικά.
Το κοινό τον προσέχει. Γυρίζουν και κοιτάνε.
Η ορχήστρα κοιτάζει τη δουλειά της.
Ο άντρας κάθεται μέσα στη νύχτα, στη βροχή,
ακούγοντας προσεκτικά.
Κάτι δεν πάει καλά μ’ αυτόν!(σχολιάζουν)
Κάθεται μέσα στη βροχή
Εκείνος ξέρει..
Ήρθε για ν’ ακούσει μουσική.

Έτσι δεν είναι;

"Τα πάθη της βροχής", της Κικής Δημουλά από την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου (1971)

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ' αυτόν τον νικημένο πάντα ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μου 'μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ' αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ' άλλα να 'ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

Ο Τάσος Λειβαδίτης υμνεί με το δικό του τρόπο:

Κάποτε θὰ ἀποδίδουμε δικαιοσύνη
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!
Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου..

......

Και πάντα η βροχή ήρεμη, σιωπηλή

τυλίγοντας τον κόσμο σ ένα γκρίζο, κουρελιασμένο πανί

σαν ένα χέρι που τόκοψαν και παν να το θάψουν.

ήρεμη, ταπεινή βροχή, γεμάτη συχώρεση...

Και ο Ελύτης…

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές

Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα

"Βροχή και άλλα κατακρημνίσματα", του Μιχάλη Γκανά, από την ποιητική συλλογή ''Αψινθος ''

Βροχή. Ψιχαλιστή ποτιστική δαρτή.

Υετός. Ομηρική βροχή.

Όμβρος. Αρχαία βροχή - καταρρακτώδης.

Βροχή και άλλα κατακρημνίσματα.

Χιών. Χιόνι κοκοροχιονο χιονονερο Νιφετός.

Χάλαζα χαλάζι χαλαζόκοκκος.

(Σιούγκραβος στα όρη Τσαμαντά).

Υδατώδη ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα

αναντάμ παπαντάμ.

Προσφάτως τεχνητή βροχή

εσχάτως όξινη βροχή

προσεχώς κα-τα-κλυ-σμοςστην ποιητική συλλογη ''Α.

Κατά ζεύγη τα ζώα

κατά μόνας τα φυτά

κατά κρημνού οι άνθρωποι - αγεληδόν

Κατά μάνα κατά κύρη άλλωστε.

Τρέχουν τα δάκρυα βροχή.

Βροχή μου. Βροχούλα μουσκεμένη.

πίνακας ζωγραφικής Andre Kohn

"Το χώμα κάτω απ’ τη βροχή", του Γιάννη Ρίτσου, (απόσπασμα)

Τούτη η αργή, ασταμάτητη βροχή, καλόδεχτη, βοηθάει,
μαλακώνει το χώμα, πλένει μητρικά τα φύλλα της συνοικιακής
τριανταφυλλιάς απ’ τη σκόνη,
νοτίζει τις φτωχές στέγες- όλα τα δείχνει ταπεινά και φτωχά,
τους αφαιρεί την έπαρση και τη σκληρότητα, φτωχαίνει ακόμα
και τη λύπη,
γίνεται η λύπη μαλακιά, πονετική- δεν επιμένει
σ’ αυτή την τυφλή αρνητική περηφάνεια της, μπορεί να σκύψει,
να κλάψει ή να χαμογελάσει, σαν ένα νέο κορίτσι
που ‘κλαιγε στο παράθυρο κι είδε έξαφνα στα τζάμια το γλυκύ της πρόσωπο
τόσο νεανικό, τόσο όμορφο- ωραίο ακόμη κι όταν κλαίει-
κ’ ίσως ακόμη πιο ωραίο, τόσο που χαμογελάει.

Τούτη η βροχή
μιλάει με τα λόγια της, ήσυχα λόγια, όχι για μένα και για σένα-
δεν έχουν στόχο τα λόγια της – γι αυτό μας μιλάνε-
δεν αφορούν εμάς, δε θέλουν να μας συμβουλέψουν,
να μας παινέψουν, να μας κατηγορήσουν, να μας παρηγορήσουν,
δε μας αναγκάζουν σ’ οποιαδήποτε στάση
σ’ άμυνα, ή σ’ επίθεση, ή σε απολογία- Ήσυχα λόγια της βροχής, μπορεί και να θυμίσουν
το μοσκοβόλημα της γης- όχι της γης όταν σκάβουν ένα λάκκο-
της γης που βρέχεται κι απορροφά κ’ υπομένει και πρααίνεται
και λουλουδίζει μια μέρα αναπάντεχα –
μια μυρωδιά καρτερίας, απαλή και μεγάλη
που διαστέλλει τα μάτια μας μες στ’ όνειρο σαν να τα κλείνει…»

"Η βροχή και το κρίνο", του Νικηφόρου Βρεττάκου

Οι τελευταίες μου λέξεις έχουν γίνει ένας κόμπος.
Όταν θάρθει το βράδυ, θα γίνουν βροχή.
Θα ποτίσω ένα κρίνο.
Κρατώ
από μνήμης το γέλιο σου. θα υφάνω μ’ αυτό
στο κρίνο ένα φόρεμα.

«Η βροχή», του Νικηφόρου Βρεττάκου ξανά
Είσαι βροχή. Καθώς πέφτεις
στην καρδιά μου είσαι έτοιμη
δαμασκηνιά ανθισμένη κ’ είσ’ έτοιμος
ροδώνας καθώς ψιχαλίζεις στον κήπο μου.
Πέφτοντας πάνω στη γη μου, φυτεύεσαι
σε έτοιμα στάχυα.

Το δωμάτιο της βροχής!

Αυτό μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο και ειδικά στο Λονδίνο με τις τόσες βροχοπτώσεις. Anyway…

Οι επισκέπτες, λοιπόν, στην Γκαλερί "The Curve" στο Λονδίνο μπορούν να περπατήσουν μέσα σε ένα μεγάλο δωμάτιο και να προσέξουν να μη βραχούν! Μια την πρωτότυπη εγκατάσταση τέχνης "The Rain Room" προσφέρει μια μοναδική εμπειρία… βροχής στους επισκέπτες.

Το νερό τρέχει από την οροφή εν είδει μέτριας βροχόπτωσης. Οι επισκέπτες καλούνται να περπατήσουν στο εσωτερικό και να απολαύσουν τη βροχή. Αισθητήρες ανιχνεύουν την κίνηση των επισκεπτών κάθε στιγμή και η βροχή σταματά μόλις σταθούν σε κάποιο σημείο. Όσο είναι εν κινήσει, οι σταγόνες της βροχής συνεχίζουν να πέφτουν με την ίδια ένταση.

Τα χελιδόνια της βροχής!