"Δεν μετρώ τις ώρες, εκτός αν έχουν ήλιο" (επιγραφή σε ηλιακό ρολόι)

Αφιερωμένο στην αδερφή μου, που μόλις ανακάλυψε ότι είναι πίσω… μια ώρα!!!

Γιάννης Τσαρούχης

"Ένα  ρολόι  στο  καπηλειό"

(στίχοι, μουσική:  Μ. Χατζιδάκις, από  το  έργο "Η Εποχή της Μελισσάνθης")

-Συ που θα πας ...
                            -Σςς μη μιλάς
-Συ που θα πας σε ξένη γη
                            -Σαν έρθει η αυγή
-Να θυμηθείς
                            -Τι προσπαθείς;
-Να σταματήσω τη στιγμή
                            -Μας προσπερνά, δεν ωφελεί.
-Αν φύγεις, φεύγει
                            -Δεν μπορώ.
                             Ο χρόνος φεύγει
                             Όχι εγώ ...
-Ανέβα πάνω στο λεπτό,
 Στο λεπτοδείχτη.
 Κράτα γερά.
                            -Οι δείχτες σπρώχνουν το λεπτό
                             Είναι από σίδερο γερό
                             Δεν τους βαστώ ...
                             Συ κράτα τούτη τη στιγμή.
-Του ρολογιού τον χτύπο
                            -Και φκιάξε επίμονο ρυθμό
                             που να ’χει μέσα τον καιρό ...
-Και το χαμό ...
                            -Χρέος πικρό ...
-Πού είσαι, πες μου;
                            -Εδώ μακριά σου ...
-Έφυγε κιόλας η στιγμή
 Οριστικά
                            -Και γίναν όλα διαφορετικά
-Και η σιωπή ...
                            -Που ακολουθά ...
-Μας παρασέρνει, μας μεθά ...
                            -Και μας βυθίζει στην αρχή ...
-Του Χρόνου πριν να γεννηθεί
                            -Μνήμη πιστή
-Πάει να σβηστεί ...

https://www.youtube.com/watch?v=4NNL2O5GWt8&feature=youtu.be

 Σαλβαντόρ Νταλί

Και ολίγα πληροφοριακά:

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε την ιδέα για την αλλαγή της ώρας το 1784, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες. Πρωτοεφαρμόστηκε στον 20ο αιώνα αρχίζοντας από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Μετά καταργήθηκε, εμφανίστηκε στο Β' Παγκόσμιο και μετά την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να ...μείνει. Στην Ελλάδα το υιοθετήσαμε το 1973.

Παρεμπιπτόντως, οι μαθητές μου έχουν ενθουσιαστεί με αυτό:

http://lovedbdb.com/nudemenClock/index2.html

Μια εξαιρετική ταινία για το Μουσείο Μπενάκη!

Η σκηνοθέτρια Αθηνά -Ραχήλ Τσαγγάρη, δημιουργός των βίντεο που προβλήθηκαν στα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, σκηνοθετεί μια ταινία επτά λεπτών με την ιστορία ενός από τα σπουδαιότερα ελληνικά μουσεία, του Μουσείου Μπενάκη.

Το φιλμ κατορθώνει να είναι κάτι παραπάνω από ένα "διαφημιστικό φιλμ", πετυχαίνοντας να μας συστήσει την ιστορία ενός μουσείου και την ίδια στιγμή να επισημάνει την χρησιμότητα και σπουδαιότητά του μέσα στο χρόνο.

Πρωταγωνιστές της ταινίας τα παιδιά, προβάλλουν τον εκπαιδευτικό ρόλο του Μουσείου και αποτελούν τη γέφυρα ανάμεσα στο παρόν και την πολιτιστική κληρονομιά και παράδοσή μας.

Σύλληψη και σκηνοθεσία: Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη.

Αφήγηση (φωνή του Αντώνη Μπενάκη): Γουίλεμ Νταφόε

Κείμενο: Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη & Άννα Νικολάου

Πρωτότυπη μουσική: Μαριλένα Ορφανού

https://www.youtube.com/watch?v=HaPfkWSPHgE&feature=youtu.be

"Κι ύστερα μου μιλάς για τα τραγούδια…"

Κι ύστερα μου μιλάς για τα τραγούδια
που γίναν περιστέρια και φωτιές
κι έφυγαν μες στο δειλινό
και πια δε θα γυρίσουν...

Πιο μόνοι, μετά από το φευγιό και του Λάκη Παππά, ενός από τους βασικούς εκπροσώπους του  Νέου Κύματος.

Μερικά τραγούδια του που αγαπήσαμε και που "έντυσαν" τα μαθητικά χρόνια της γενιάς μου.