Τοπογραφία δακρύων

Ψάχνοντας μια παλιά εργασία στο αρχείο μου, ανακάλυψα αποθηκευμένα άρθρα και φωτογραφίες της φωτογράφου Ρόουζ Λυν Φίσερ, η οποία με την βοήθεια ενός μικροσκόπιου φωτογράφισε τα ανθρώπινα δάκρυα, όταν πια έχουν στεγνώσει. "Ξεκίνησα πριν από 5 χρόνια", λέει. "Ήταν μια περίοδος της ζωής μου που ζούσα πολύ έντονα γεγονότα. Γινόντουσαν πολλές αλλαγές στην ζωή μου και βίωνα πολλές απώλειες. Με τις έντονες συγκινήσεις που ζούσα, αναπόφευκτα έχυσα πολλά δάκρυα. Έτσι ,κάποια στιγμή αναρωτήθηκα: Πως είναι από κοντά ένα ανθρώπινο δάκρυ;"

Δάκρυα θρήνου

Έτσι, πήρε ένα δάκρυ της το στέγνωσε και το κοίταξε μέσα από ένα μικροσκόπιο. “Το αποτέλεσμα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Έμοιαζε σαν μια αεροφωτογραφία. 

Σα να κοιτά κάποιος ψηλά από ένα αεροπλάνο.

Φυσικά δάκρυα. Είναι τα δάκρυα που παράγει ο οργανισμός για να είναι υγρό το μάτι.

Κι έτσι, άρχισα να αναρωτιέμαι: Ένα δάκρυ λύπης να είναι διαφορετικό από ένα δάκρυ χαράς; Και πως να μοιάζει ένα δάκρυ που κυλά στων ματιών την άκρη, όταν καθαρίζουμε κρεμμύδια;”

Δάκρυα από καθάρισμα κρεμμυδιών

Η Φίσερ επί ένα χρόνο συγκέντρωνε δάκρυα από κάθε συναισθηματική κατάσταση. Όχι μόνο από τον εαυτό της αλλά και από εθελοντές. Ακόμα και από ένα νεογέννητο.

Δάκρυα γέλιου

Τελικά η Φίσερ κατέληξε, ότι τα δάκρυά μας έχουν μέσα τους έναν μικρόκοσμο από ανθρώπινες εμπειρίες. Ανάλογα με την αιτία που τα προκαλεί, τα δάκρυα διαφέρουν μεταξύ τους στη μοριακή τους δομή.
Μου θυμίζουν τις νιφάδες του χιονιού και τα δακτυλικά αποτυπώματα.

Δάκρυα ριζικών αλλαγών

Δάκρυα χωρισμού

Συνειρμικά, ανέσυρα στίχους και τραγούδια:

"Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκαιρο
η νοσταλγία του ανέκφραστου – σαν τη θολή, αόριστη ανά-
μνηση απ’ τη γεύση ενός καρπού,
που ’φαγες κάποτε, πριν χρόνια, σαν ήσουνα παιδί,
μια μέρα μακρινή, λιόλουστη – και θέλεις να τη θυμηθείς
κι όλο ξεφεύγει. Τα μάτια σου
γεμίζουν τότε από’ να θάμπος χαμένων παιδικών καιρών.
Ή ίσως κι από δάκρυα."

......
"Γι αυτό, σας λέω, πιστεύετε πάντοτε έναν άνθρωπο που
κλαίει.
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του,
φιμωμένο και γιγάντιο,
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί."

Τάσος Λειβαδίτης

The Rolling Stones – “As tears go by”  

"…ό,τι δείχνω είναι η ουράνια επιστροφή
με γυμνά δάκρυα
με πόνο θησαυρισμένο στο βλέμμα
ο ποιητής είναι μια νύχτα στη θάλασσα."

Ν. Καρούζος

Eric Clapton – "Tears In Heaven"

"…Σήμερα το να είσαι άνθρωπος
ζυγίζεται με τα δάκρυα,
Ζητώ μια νέα γραφή για το μέσα κόσμο"

Ν. Καρούζος

"Τα δάκρυά μου είναι καυτά", Μουσικό Σχολείο Βόλου

Κατά τον Λέμονι Σνίκετ, “η θάλασσα δεν είναι κάτι άλλο, από μία βιβλιοθήκη όλων των δακρύων στην ιστορία”.

Κλείνω την ανάρτηση ευχόμενη σε όλους μας,  αυτοί οι… σουρεάλ πίνακες, οι εφήμεροι άτλαντες των δακρύων στο μικροσκόπιο, να προέρχονται μόνο από δάκρυα χαράς, ασταμάτητου γέλιου, άντε και από καθάρισμα κρεμμυδιών!

 Όποιος γλυτώνει από ένα δάκρυ έναν άνθρωπο, υψώνει ένα μέτρο το μπόϊ της ανθρωπότητας…”, γράφει ο Γιάννης Ρίτσος.

Ενώ τα λόγια του  Γιάννη Βαρβέρη, 

“Όσοι χρόνια κολυμπάτε αμέριμνοι μέσα στα μάτια μου, κάποτε θα βάλω τα κλάματα και θα σας πνίξω” , 

μου θυμίζουν κάτι σαν …υπόσχεση!