Άγριες ανεμώνες
Κρόκος μωβ
Στίχοι, μουσική, πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Λάγιος
Από τον κύκλο τραγουδιών τoυ Λάγιου
"Ερωτική πρόβα" (1991)
Είναι το χρώμα που με τρελαίνει,
που με τρελαίνει.
Φτιάχνει στεφάνι στο πρόσωπό μου,
με σημαδεύει.
που με τρελαίνει.
Φτιάχνει στεφάνι στο πρόσωπό μου,
με σημαδεύει.
Λιβάδια με λεβάντες στην Προβηγκία
Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Ανθισμένη Αφροδίτη
Πόθοι κλεισμένοι, φυλακισμένοι,
φυλακισμένοι.
Στο αίμα με πάθος μού φέρνουν δίψα,
μόνος καίγομαι.
Aurora
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Το χρώμα σπάζει πάνω στην πέτρα,
μέσα στην άμμο.
Πάει στη μάνα, στο πένθος πάει,
με όλα ταιριάζει.
Αμέθυστος
Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ,
πώς το μισώ!
Ανθισμένο θυμάρι της πατρίδας Κρήτης
Πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα,
πώς με μεθάει, πώς το μισώ!
Πώς το αγαπώ, αυτό το ΜΩΒ!
Αστερίας Ειρηνικού
…και εννοείται πως ΔΕΝ ΤΟ ΜΙΣΩ! Μας το προσφέρει τόσο απλόχερα η μάνα Φύση, για να μας ξεκουράζει, να μας ανακουφίζει, να χαϊδεύει τη ματιά μας, να μας κανακεύει και να μας λικνίζει ανάμεσα στο κόκκινο και το μπλε, με την αξία διφθόγγου που έχει!
"Ξυπνάω τις νύχτες ανήσυχος για κάποιαν απόχρωση του μωβ" , γράφει ο Ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.
"Ξυπνάω τις νύχτες ανήσυχος για κάποιαν απόχρωση του μωβ" , γράφει ο Ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.
Όταν δε, έχεις τέτοιο κόλλημα με το χρώμα, φροντίζεις
πολλά από τα καθημερινά αντικείμενα που χρησιμοποιείς (από τον αναπτήρα σου
μέχρι τη …σκούπα!), να είναι ΜΩΒ!
Επαμφοτερίζον χρώμα το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα αποχρώσεων που οι μη ειδικοί δεν ξεχωρίζουν (ματζέντα, βιολέ/ ιώδες, λουλακί). Παρομοιωδώς στη φύση και ανύπαρκτο στο οπτικό φάσμα (το οποίο περιλαμβάνει φυσικά το ιώδες, το οποίο όμως ρέπει προς το κυανό). Βασιλικό και ιερό χρώμα, αλλά και πένθιμο, γυναικείο, φιλομοφυλικό. Γιατί σου αρέσει τόσο;
ΑπάντησηΔιαγραφή,
Κάποτε, είχα δώσει στο ίδιο "γιατί" ενός Φίλου *;) την παρακάτω απάντηση(έψαξα και τη βρήκα, copy-paste):
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωβ(με Ωμέγα):
* γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γνώριζα πως αυτό ήταν το χρώμα μου... (οι δικοί μου με έτρεχαν σε μοναστήρια, για να μου "διαβάσουν" ευχές οι παπάδες, μπας και συνέλθω!!!)
* γιατί όποτε έβλεπα μωβ χρώμα, η ψυχή γαλήνευε, λες και ήταν προέκταση του μέσα κόσμου μου
* γιατί μεγαλώνοντας, ένιωσα πως έχει αξία διφθόγγου, γιατί πρέπει να το προφέρεις συγχρόνως σαν γαλάζιο - κόκκινο
* γιατί νιώθω, πως είναι κάτι ανάμεσα σε βλέμμα και φιλί...
* γιατί σε κάθε δειλινό που το βλέπω, ζητώ το κομμάτιασμα της ψυχής μου στον ορίζοντα και ξανακαινουριώνω
* γιατί σε κάθε ανατολή, λίγο πριν σκάσει μύτη ο ήλιος, είναι σαν παράθυρο διαφυγής από την ταινία ονείρου, που ονομάζουμε ζωή
* γιατί με μαγνητίζει, ώστε να ψάχνω τη Λέξη που περιέχει το Σύμπαν, βλέποντας όλες τις λέξεις σαν Σύμβολα
* γιατί με κάνει, να ονειρεύομαι τη ζωή, την ίδια στιγμή που την ζω
* γιατί όταν το φορώ, με κάνει να βλέπω το χελιδόνι σαν σελιδοδείχτη της άνοιξης
* γιατί αγκυροβολεί την ψυχή μου μέσα στ' αστέρια...
Γιατί…γιατί…γιατί…
Θα μπορούσα, να γράφω σελίδες για το μωβ!
Οι γονείς σου παραδέχθηκαν την ήττα τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω πως όχι.
Στο φίλου έχεις βάλει ταυτόχρονα κεφαλαίο και ερωτηματικό.
Υποθέτω πως ο φίλος σου είναι λίγο μωβ.
Οι γονείς απλά δέχτηκαν την "παραξενιά" μου και μάλιστα μου ψωνίζουν πλέον μόνο μωβ δώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κεφαλαίο του Φίλου ισχύει(κι ας μην κοιτάει τα mail), το ερωτηματικό με παρένθεση και αστερίσκο -αν θυμάμαι καλά- φτιάχνουν smile ανθρωπάκι που κλείνει μάτι, και νομίζω είναι λίγο …μωβ!