Πρωτομαγιάτικο με τη Βερονίκη.
Φέτος, Πρωτομαγιά του 2015,
"η τρέλα πήρε..." πρώτα τη Θάλασσα και μετά τα Βουνά! Το Σύμπαν συνωμότησε και,
ω! του θαύματος, μου χάρισε μια μέρα ολόδική μου! Μια μέρα, να την κάνω ότι και
όπως θέλω. Έτσι βρέθηκα να κολυμπώ από το πρωί στην αγαπημένη Θάλασσα στη
Χιόνα, να λιάζομαι και να διαβάζω με τις ώρες στην αμμουδιά, να πίνω καφέ και
να τρώγω τα μήλα μου, να στοχάζομαι και να γράφω, και όλα αυτά μόνη μου! Αγαπώ
πάρα πολύ τη μοναξιά μου, κάνουμε μαζί την καλύτερη παρέα, αλλά δυστυχώς σπάνια
συμβαίνει αυτό. Αφού, λοιπόν, φωτοσύνθεσα με τις ώρες χωρίς ρολόι και κινητό, αφού πλημμύρισε ο νους από
τον ήχο του κύματος, μάζεψα όλων των λογιών τα αγριολούλουδα απ' τον
αρχαιολογικό χώρο δίπλα στη Θάλασσα και με μουσική υπόκρουση το "Άσε με εδώ έτσι
να μένω, έξω απ' του χρόνου τα δεσμά..." πήρα το δρόμο του Βουνού.
Μια άλλη φύση με περίμενε
εκεί. Πιο γήινη, πιο πράσινη, με διαφορετικά λουλούδια, άλλα χρώματα και ήχους! Με
λογής - λογής πουλιά να συναγωνίζονται στο κελάηδημα και στις τρίλιες, με
γνωστά και άγνωστα έντομα να χορεύουν γύρω μου ζουζουνίζοντας, με "τους
αυλούς" να ηχούν στα μισογκρεμισμένα κτίρια, με όλη τη φύση να γιορτάζει
την Άνοιξη που επιτέλους ήρθε!!!
Κι εκεί, στην αγαπημένη κορυφή, πάντρεψα με σεμνή τελετή Θάλασσα και Βουνό συνυφαίνοντας με τα άνθη τους το μαγιάτικο
στεφάνι μου.
Σπύρος Βασιλείου, "Μαγιάτικο στεφάνι"
Καλό μήνα να έχουμε, με
λιβάδια γεμάτα χαμόγελα, όμορφες στιγμές, με λουλούδια γύρω και μέσα μας!
Van Gogh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου