Μια εξαιρετική δουλειά, όχι και τόσο
γνωστή, που προέκυψε το 2007 από τη συνεργασία του Μίκη Θεοδωράκη (μουσική) και
του Κώστα Καρτελιά (στίχοι), είναι το
cd "Οδύσσεια' με ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη. Ένα τραγούδι μόνο ερμηνεύει ο
ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης με τίτλο "Στον κάτω κόσμο".
Μια από τις
δημιουργίες αυτού του δίσκου έχει ακουστεί ήδη ως "τραγούδι των τίτλων" στην
τηλεοπτική σειρά "Σαν όνειρο". Η αναφερόμενη σύνθεση επιγράφεται "Το
Τραγούδι των Σειρήνων" στο cd.
Ο τίτλος "ΟΔΥΣΣΕΙΑ"
παραπέμπει με τους στίχους στο μύθο του Οδυσσέα, αλλά περιγράφει και την ανάγκη του ανθρώπου για
αναζήτηση γενικότερα.
"Ένιωσα
και πάλι το γνωστό παλιό σκίρτημα στην καρδιά μου και, χωρίς να το πολυσκεφτώ,
άρχισα να χαράζω πεντάγραμμα στα περιθώρια του κειμένου και να τα γεμίζω
με νότες. Θέλω να πιστεύω ότι ο απλός αναγνώστης και, φυσικά, ο ακροατής αυτών
των τραγουδιών θα με δικαιώσει για την επιλογή μου και θα καταλάβει τι ήταν
αυτό που έκανε να σκιρτήσει μια καρδιά βαρυφορτωμένη από τον χρόνο."
Αυτά, μεταξύ
άλλων, καταθέτει ο Μίκης Θεοδωράκης στο ένθετο του cd για την ιστορία αυτού του
έργου, που ξεκίνησε με αφορμή τους στίχους του Κώστα Καρτελιά. Η ενορχήστρωση
είναι της Ιρίνα Βαλεντίνοβα.
Μερικά από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια
του cd:
"Στην Κίρκη"
 Σαν Κίρκη μάγισσα σαν νύχτα κολασμένη σαν νυχτερίδα που το αίμα μου ρουφάς. Όση αλήθεια έχω μέσα μου την παίρνεις για να τυλίγεις ψέματα να τα πουλάς. Δεν το αντέχεις τον καθρέφτη της ψυχής σου για αυτό στα μάτια μου γυρεύεις να κοιτάς. Είμαι το άλλοθι σ’ αυτή την ενοχή σου η αθώα μάσκα σου που θέλεις να φοράς Είχα πιστέψει στην αρχή πως μ’ `αγαπούσες μα εσύ μονάχα το κενό σου αγαπάς Άντε λοιπόν σ’ αυτό που πάντα υπηρετούσες κι άσε με εμένα τίποτα δε μου χρωστάς. |
"Στη Ναυσικά"
Winslow
Homer (1836-1910) Moonlight
Αυτά
που σου ‘κλεψα τα έκρυψα καλά
μες του μυαλού μου τις σπηλιές
μες την καρδιά μου,
να `χει η ψυχή μου ηδονικά μυρωδικά
και να μυρίζουν το όνομά σου τ’ όνειρά μου.
Έχουν τα όνειρα αρώματα που λες
θα γίνω κλέφτης να τους κλέβω μυρωδιές.
Στον εραστή, μην κλάψεις μην ταπεινωθείς.
Απ’ τον ληστή δεν παίρνεις πίσω
τα φιλιά σου.
Κράτα μονάχα να θυμάσαι τη στιγμή
που του `χες πει ό,τι κι αν έχω είναι
δικά σου.
μες του μυαλού μου τις σπηλιές
μες την καρδιά μου,
να `χει η ψυχή μου ηδονικά μυρωδικά
και να μυρίζουν το όνομά σου τ’ όνειρά μου.
Έχουν τα όνειρα αρώματα που λες
θα γίνω κλέφτης να τους κλέβω μυρωδιές.
Στον εραστή, μην κλάψεις μην ταπεινωθείς.
Απ’ τον ληστή δεν παίρνεις πίσω
τα φιλιά σου.
Κράτα μονάχα να θυμάσαι τη στιγμή
που του `χες πει ό,τι κι αν έχω είναι
δικά σου.
"Δίπλα στη θάλασσα"
Δίπλα στη θάλασσα θα μείνω για να ανοίξω
έναν ορίζοντα στο βάθος της ψυχής
και μια φωτιά μέσα στο στήθος μου θα κλείσω
για να `χω ένα σημάδι επιστροφής,
σε μιαν Ιθάκη που θα πρέπει να γυρίσω
μ’ ένα ταξίδι μιας ολόκληρης ζωής.
Τρομάζω την οργή του Ποσειδώνα,
φοβάμαι των ανέμων το θυμό,
κρυώνω μοναχός μες το χειμώνα
μα σ’ αγαπώ κι έχω από κάπου να πιαστώ.
Ένα σεντόνι να κεντήσεις να το στρώσεις,
όταν γυρίσω να ξαπλώσουμε μαζί.
Μ’ ένα σου βλέμμα ότι πέρασα να νιώσεις,
να ημερέψει η αγριάδα στην ψυχή.
Κι αν κοιμηθώ, την αγκαλιά σου να μου δώσεις.
μη με ρωτάς, δεν έχουν τέλος ούτε αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου