Διαβάζουμε στη Wikipedia, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Gillette Elvgren γεννήθηκε στο Saint Paul της Minnesota και υπήρξε ένας ζωγράφος "pin-up girls", διαφημιστής και γραφίστας. Ο Elvgren υπήρξε ένας από τους πλέον σημαντικούς καλλιτέχνες pin-up και glamour του εικοστού αιώνα. Σήμερα είναι περισσότερο γνωστός από τους πίνακες που φιλοτέχνησε για τους Brown & Bigelow. Ο Elvgren σπούδασε στην American Academy of Art.
Ο Elvgren ήταν ένας κλασσικός Αμερικανός εικονογράφος. Υπήρξε δάσκαλος της απεικόνισης του παναμερικανικού θηλυκού ιδεώδους, αλλά δεν περιορίστηκε στην βιομηχανία ημερολογίων pin-up.
Το 1937, άρχισε να ζωγραφίζει ημερολόγια για την Louis F. Dow, ένας από τους κορυφαίους εκδοτικούς οίκους, δημιουργώντας περίπου 60 . Το1944, προσεγγίστηκε από τους Brown & Bigelow, μία εταιρία που ακόμη κυριαρχεί στον χώρο των ημερολογίων και διαφημίσεων. Σχετίσθηκε με τους Brown & Bigelow από το 1945 έως το 1972.
Ο Elvgren είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μεταξύ των πελατών του υπήρξε η Coca-Cola, η General Electric και η Sealy Mattress Company. Επιπλέον, τις δεκαετίες του '40 και του '50 εικονογράφησε ιστορίες για περιοδικά, όπως το The Saturday Evening Post και το Good Housekeeping.
Σύμφωνα με το tvxs.gr, "o όρος «Pin-up» αναφέρεται στην τεχνική, ενώ οι επεξεργασμένες φωτογραφίες των μοντέλων δημοσιεύονταν κυρίως σε περιοδικά ή εφημερίδες, αλλά και σε καρτ ποστάλ, ημερολόγια, διαφημιστικά φυλλάδια και αφίσες. Η μαζική παραγωγή των «Pin-up» δημιουργιών τις καθιέρωσε ως αναπόσπαστο κομμάτι της μεταπολεμικής περιόδου, ενώ το «photoshop» της εποχής σύντομα δημιούργησε και τα «Pin Up Boys», και εξελίχθηκε σε ένα καλλιτεχνικό ρεύμα.
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν γίνονται εύκολα αντιληπτές οι αλλαγές σε διάφορα μέρη του σώματος όπως στον αστράγαλο, τα πόδια, το πρόσωπο, το στήθος και το αδυνάτισμα των μοντέλων, στα πρότυπα της εποχής.
Φωτογραφίες από τη Huffington Post
Η έκρηξη των «Pin-up Girls» στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα δίχασε την κοινή γνώμη αλλά και τις γυναίκες. Οι υποστηρικτές ανέφεραν πως πρόκειται για μια θετική μετάβικτωριανή εικόνα, που απελευθερώνει τη γυναίκα και προβάλει το σώμα, χωρίς προκαταλήψεις και ενοχές, και διακατέχεται από έναν υγιή σεβασμό για τη γυναικεία ομορφιά. Αντίθετα όσοι αντιδρούσαν τόνιζαν πως αυτές οι εικόνες διαφθείρουν την κοινωνία και προσβάλουν την γυναίκα υποβαθμίζοντάς την και καταστρέφοντας την αξιοπρέπειά της.
Ποιος είναι ο Gil Elvgren
Ο Gil Elvgren (15, Μαρτίου, 1914 - 29 Φεβρουαρίου, 1980) είναι ο διασημότερος και ο σπουδαιότερος καλλιτέχνης της «Pin-up art» παγκοσμίως. Αρκετά παραγωγικός και με μεγάλη επιρροή τόσο ως καλλιτέχνης, όσο και ως δάσκαλος, ο Gil Elvgren είναι στην ουσία η επιτομή των Pin-up.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 έως τα μέσα του 1972 ο Gil Elvgren δημιούργησε περίπου 500 έργα «Pin-up» ξεπερνώντας συνεχώς τον εαυτό του, βελτιώνοντας διαρκώς την ιδέα, τη σύνθεση, το χρώμα και την τεχνική.
Η επιρροή του στους νέους καλλιτέχνες γινόταν αισθητή με το πέρασμα των χρόνων. Δεκάδες νέοι δημιουργοί μελέτησαν το έργο του και μαθήτευσαν δίπλα του, επιχειρώντας να τον μιμηθούν. Ο Elvgren δεν σημάδεψε μόνο την «Pin-up art» αλλά με τις δημιουργίες του επηρέασε το σύνολο της «ποπ κουλτούρα», ενώ η τεχνική του χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από πολλούς νέους καλλιτέχνες."
Στο monopoli.gr διαβάζουμε τα εξής: "Πουά, ζαρτιέρες, μαγάλες βλεφαρίδες, θεληματική ματιά και το pin-up girl είναι έτοιμο! Ωστόσο, η πραγματικότητα απέχει πολύ από την τελική φωτογραφία. Ουσιαστικά, ασπρόμαυρες φωτογραφίες μοντέλων μετατρέπονταν σε πολύχρωμες εικονογραφήσεις, χάρη στο ταλέντο του κορυφαίου αμερικανου φωτογράφου Gil Elvgren. Η προσφορά και η επιρροή του υπήρξε και υπάρχει τόσο σημαντική για το χώρο της μόδας, της φωτογραφίας και του πολιτισμού. Δείτε εδώ τα pin-up κορίτσια μέσα από τα μάτια του Gil Elvgren, που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς της τέχνης του 20ου αιώνα.
Ο Gil Elvgren υπήρξε ο καλύτερος pin-up artist στην ιστορία της αμερικανικής εικονογράφησης. Το ταλέντο του μοναδικό. Γεννημένος 15 Μαρτίου του 1914, ο Elvgren ήταν μια εμπορική επιτυχία. Οι πελάτες του κυμαινόταν από Brown & Bigelow, τη Coca-Cola, τη General Electric και τη Sealy, πασίγνωστη εταιρεία στρωμάτων. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1950, οι εικονογραφημένες ιστορίες του δημοσιεύονταν στα πιο διάσημα περιοδικά, όπως το Good Housekeeping. Αν και έγινε περισσότερος γνωστός από τα pin-ups έργα του για την Coca-Cola, όλες οι δημιουργίες του απεικονίζουν την τυπική Αμερικανή γυναίκα να κάνει απλά καθημερινά πράγματα, πάντα με χάρη, χαμογελαστή και ξεκούραστη. Οι γυναίκες που ζωγράφιζε δεν ήταν ποτέ femme fatale αλλά ζουμερά χαρωπά κορίτσια.
Το Pin-up girl ως όρος έγινε πολύ δημοφιλής στις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '90. Υπήρξε πρότυπο μόδας, υποκριτικής και γοητείας, ενώ θεωρήθηκε σύμβολο του σεξ με μια πιο εξιδανικευμένη εκδοχή. Δεν ήταν μια δυναμική γυναίκα αλλά το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που γοητεύει με την αθώα πολλά υποσχόμενα στάση του κορμιού τους, τις παιχνιδιάρικες εκφράσεις του προσώπου της και τα αποκαλυπτικά ρούχα της.
Καθώς οι εικόνες σεξουαλικού περιεχομένου των pin-up girls πολλαπλασιάζονταν, πολλοί θορυβήθηκαν από τον κίνδυνο να αφομοιωθούν στη λαϊκή κουλτούρα. Έτσι δημιουργήθηκε ιδεολογική διαμάχη, ανάμεσα σε όσους ενέκριναν και σε όσους αποδοκίμαζαν τα pin-up girls.
Ήδη από το 1869, πολλοί υποστήριξαν το πρότυπο του pin-up girl, το οποίο θεωρήθηκε πρόδρομος σεβασμού και ανάδειξης της γυναικείας ομορφιάς. Από την άλλη οι αντιφρονούντες υποστήριξαν ότι τέτοιες εικόνες διαφθείρουν το γυναικείο πρότυπο. Η σεξουαλικότητα των συγκεκριμένων γυναικών καταστρέφει την αξιοπρέπεια τους, προσβάλλοντας τη γυναικεία τους φύση."
Η γνώμη μας; Διχασμένη. Αναγνωρίζοντας από την μία τη σημασία της γυναικείας χειραφέτησης, αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας υπήρξε η σεξουαλική απελευθέρωση η οποία συντελέσθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όταν οι γυναίκες κάλυψαν επιτυχώς τις κενές θέσεις στις αλυσίδες παραγωγής των ΗΠΑ και ολοκληρώθηκε με τον έλεγχο των γεννήσεων και τα ανανεωτικά κινήματα της δεκαετίας του 60 (ορόσημα τα οποία με ακρίβεια περιγράφουν την σταδιοδρομία του Elvgren και του εν γένει pin up κινήματος), δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως οι εικόνες αυτές, με την περίσσεια sex appeal, κατασκευάστηκαν από άνδρα και απευθύνονται σε άνδρες, συνιστώντας εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος και συντελούν στην καταπίεση της γυναίκας η οποία συνεχίζεται έως σήμερα μέσω των ινστιτούτων αδυνατίσματος, των εταιριών καλλυντικών και των πλαστικών χειρουργών μεταξύ άλλων. Οι συσχετίσεις με το πρότυπο της Barbie, το φαινόμενο Playboy και την έκρηξη των ποικίλων Linda Lovelace που ακολούθησε δεν μπορούν να αποκρυφθούν.
Ωστόσο, ανήρ ων, το βρίσκω αδύνατο να αντισταθώ και να μην υποκύψω στην ακαταμάχητη γοητεία που μου ασκούν αυτές οι μεταπολεμικές Αφροδίτες. Στα έργα του Elvgren είναι εμφανής η στοργή και η αγάπη προς τη γυναικεία φιγούρα και σε πολλά από αυτά οι γυναίκες εκτελούν παραδοσιακά ανδρικές εργασίες με μεγάλη αυτοπεποίθηση και χωρίς να εκλιπαρούν για ανδρική βοήθεια, ακόμη και όταν συμβαίνουν πικάντικα ατυχήματα. Όσο και αν είναι εμφανείς οι σπόροι που οδήγησαν στην σημερινή προσπάθεια απίσχανσης έως εξαφάνισης ή αρρενοποίησης του γυναικείου σώματος, οι κοπέλες του Elvgren παραμένουν χυμώδεις, με θηλυκότατες καμπύλες και ένα σώμα κατάλληλο για μητρότητα, μεταξύ άλλων.
Σε όσους/ες επιθυμούν να απολαύσουν δίχως ενοχές το έργο του Gil Elvgren, συνιστώ το Gil Elvgren: All His Glamorous American Pin-Ups (Taschen 25th Anniversary Special Editions), το οποίο εντυπωσίασε την κόρη μου τόσο που μου το έχει αποστερήσει επί μακρόν.
Όσοι/ες από την άλλη προβληματίζονται με αυτή τη διττή χρήση του γυναικείου σώματος, θα απολαύσουν το The Stepford Wives της Ira Levin,1972.
Επειδή η ταινία δεν στάθηκε στο ύψος του βιβλίου (χωρίς να είναι για πέταμα), προτείνουμε την ταινία Notorious Bettie Page του Mary Harron, 2005, η οποία πραγματεύεται το αντικείμενο με μεγάλη επιτυχία.
Ας απολαύσουμε όμως τώρα τα έργα του Gil Elvgren
ΜΠΡΑΒΟ, Κωνσταντίνε!!! Υπέροχη ανάρτηση, από τις καλύτερές μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νιώθω να με προσβάλουν οι εικόνες αυτές, σε αντίθεση με τις φωτογραφίες μοντέλων που διαφημίζοντας λάστιχα αμαξιών φιγουράρουν μέσα από ημερολόγια σε όλα τα συνεργεία και βουλκανιζατέρ αυτοκινήτων. Όταν μπαίνω σε τέτοια μαγαζιά, ντρέπομαι να κοιτάζω τριγύρω…
Το μόνο που με τσατίζει στις ναζιάρικες φιγούρες του Gil Elvgren (όπως και στις διαφημίσεις άλλωστε), είναι η ατσαλάκωτη εικόνα των γυναικών, που ενώ καταπιάνονται με "ανδρικές" ή γυναικείες δουλειές, δεν ξεφεύγει τρίχα από το μαλλί, κοκκινάδι από τα χείλη, πόντος από το καλσόν, χρώμα από τα νύχια, χαμόγελο από το πρόσωπο. Εγώ δηλαδή γιατί φαίνομαι σαν μπετατζής όταν σκαρφαλωμένη στη σκάλα βάφω τα γύψινα της οροφής ή αλλάζω τα ντουί στα φωτιστικά του σπιτιού μου;
Τι; Θέλεις να κάνω αφιέρωμα και στην Pirelli;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς που περιγράφεις είναι και το αντικείμενο των Stepford Wives.
Φυσικά τα πρότυπα σήμερα έχουν αλλάξει, τόσο προς το καλύτερο (οι ζαρτιέρες δεν είναι προαπαιτούμενες) όσο και προς το χειρότερο (η γυναίκα πρέπει να λιμοκτονεί ή να έχει ενοχές που δεν λιμοκτονεί). Αλλά για νοσταλγία μιας άλλης, περασμένης εποχής δεν μιλήσαμε;
Ναι, για νοσταλγία μιλήσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή