Η τέχνη του Desmond Morris

We are not fallen Angels. We are risen apes. Desmond Morris.

Ο περίφημος Βρεττανός Ζωολόγος και Ηθολόγος, συγγραφέας -μεταξύ δεκάδων άλλων βιβλίων- του  επαναστατικού Γυμνού Πιθήκου (1967) και του Ανθρώπινου Ζωολογικού Κήπου (1969), θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες της εποχής μας.

 

Η πρώτη του εικαστική έκθεση, στο Swindon Art Centre, χρονολογείται το 1948, ενώ η πρώτη ομαδική έκθεση το 1950, μαζί με έργα των Edouard Mesen και Joan Miró. Ο νεαρός φοιτητής εμπνέεται τις φόρμες της τέχνης του από τις εικόνες του οπτικού μικροσκοπίου στο οποίο καταναλώνει ατελείωτες ώρες. Η τεχνική αυτή ονομάζεται Βιομορφικός Σουρρεαλισμός.

O Morris μιλά για τον Miro

O Miro, o Morris και ένας Πύθων, 1965

Λίγο αργότερα αρχίζει να ασχολείται με τις ζωγραφικές ικανότητες των πρωτευόντων, εκθέτοντας τα έργα τους το 1957 στο  Institute of Contemporary Arts του Λονδίνου και γράφοντας το πρώτο του βιβλίο, The Biology of Art το 1963. Αγαπημένος του καλλιτέχνης ο χιμπαντζής Congo (1954–1964) ο οποίος παρήγαγε περίπου 400 έργα "Λυρικού Αφηρημένου Ιμπρεσσιονισμού" 

Έργο του Congo

Διχασμένος ανάμεσα στην Τέχνη και την Επιστήμη, παραιτείται από την θέση του στον Ζωολογικό κήπο του Λονδίνου για να διατελέσει διευθυντής του London Institute of Contemporary Arts για ένα μόλις έτος, καθώς η τεράστια παγκόσμια επιτυχία του Γυμνού Πιθήκου τον αναγκάζει να εστιάσει στην ηθολογία και την εκλαΐκευση της επιστήμης (γράφοντας αμέτρητα βιβλία, παράγοντας εκατοντάδες εκπομπές για το BBC αλλά και σημαντικό ερευνητικό έργο πάνω στη συμπεριφορά των ζώων και του ανθρώπου), περιορίζοντας την ενασχόληση με τη ζωγραφική και τη γλυπτική για περίπου 20 χρόνια. Συνεχίζει ωστόσο τις ατομικές του εκθέσεις (25 τον αριθμό) και εκδίδει μεταξύ των άλλων του βιβλίων και το  The Secret Surrealist το 1987, ενώ έχει προηγηθεί το Art of Ancient Cyprus το 1984.

Τα έργα του συμπεριλαμβάνονται σε αρκετές συλλογές, άλλες που αφορούν το σουρρεαλιστικό ρεύμα μαζί με έργα του Salvador Dali και του Rene Magritte και άλλες ατομικές.

O Desmond Morris, εφηβικός μου ήρωας και το άτομο που με το έργο του καθόρισε τη φιλοσοφία ζωής μου περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ανήκει σε εκείνες τις σπάνιες μεγαλοφυΐες οι οποίες δεν περιορίζονται εντός των διαχωριστικών γραμμών που θέτουν οι υπόλοιποι, μικρόνοες, άνθρωποι. Απλώς τις παρατηρεί με το οξύ του πνεύμα και τις καταγράφει με τα εργαλεία που του διέθεσαν η επιστήμη και η τέχνη του.

The Arena, 1976

Girl Selling Flowers, 1946

The Hermit Discovered, 1948

The Jumping Three, 1949

The Mysterious Gift, 1965

Totem, 1957

Moratorium, 1969

Μια περιήγηση στο έργο του καλλιτέχνη μπορείτε να δείτε εδώ 

Είπαν γι αυτόν: 

"Desmond Morris has an international reputation as author, broadcaster and zoologist. He is best known for his pioneering work on human behaviour, which was first brought to the public's notice with the publication, in 1967, of the enormously popular and, according to some, shocking book The Naked Ape. Over twelve million copies have been sold throughout the world and it has been translated into most languages. More than a quarter of a century later the highly acclaimed BBC television series The Human Animal has been a testimony to the enduring appeal of Morris's original view that human beings can justifiably be regarded and studied as just one of the many animal species.

"Morris's reputation as a scientist and television presenter has, however, overshadowed another, equally passionate facet of his life's work. What is less known about him is that from the age of sixteen he has been a committed and practising Surrealist painter. In no way inhibited by his academic success as a zoologist and his celebrity status as a writer and television personality, he has made, since the 1940s, a steadfast and significant contribution to the Surrealist movement in Britain."

-- Silvano Levy, Desmond Morris: 50 Years of Surrealism, 1997

"Desmond Morris transforms the amorphous biological life-forms of the microscope and transposes their imagery into a jitterychoreography of androgynous misfits that scratch and tease at the very fabric of reason and logic. By resolving the conflict between mental emancipation and logical control, he becomes inextricable from the great uncharted dream-world of Surrealism, which evokes all that is possible from an impossible world. Morris takes us on an amorous adventure between the obsessions of Hieronymus Bosch and the black humour of Ubu Roi."

-- Conroy Maddox, 1966.

"The pleasant irony is that the more fully a man gives himself up to totally irrational thought processes during parts of his working life, the more brutally objective and lucid he can be at other times. It is as if one half of the brain writes poetry and the other half dictates business letters, and if one half is ignored it becomes restless and fouls up the other. If they are both allowed to function fully, they both benefit...

"So, to become personal, an objective scientist who paints pictures in a highly subjective manner can find himself, mentally, in an attractive position. By giving his subjective fantasies full expression in paint, be can then be unrestrainedly and remorselessly objective in his scientific work. If he looks at human behaviour, he can see it for what it is, the complex activity of a large, naked-skinned mammal, rather than as the puppet-show of some heavenly puppeteer. And the more pellucid his objective vision becomes, the more darkly imaginative can become his moments of subjectivity."
"...Perhaps the time will come when we will give up the folly of separating sub-adults into the imaginitive and the analytical -- artists or scientists -- and encourage them to be both at once."

-- Desmond Morris, 1974