Salvador Dali, 1904 – 1989

Δεν έγραψα το όνομά του, επειδή δεν χρειάζεται.
Δεν έκανα αφιέρωμα, επειδή δεν χρειάζεται (άλλο ένα ακόμη από τα πολλά).
Δεν τον αγνόησα Κατερίνα, κανείς δεν μπορεί να τον αγνοήσει. Και δεν θα αποφύγουμε να τον συναντήσουμε, πολλές φορές, αυτόν και όλους τους άλλους.
Προς  το παρόν θα πω πως η μεγάλη τέχνη θυμίζει κατάδυση στο ασυνείδητο.
Και την επαφή με το ασυνείδητο μαθαίνεις να την αναγνωρίζεις εύκολα.
Είναι πολύ απλό.
Μοιάζει με κλωτσιά στο στομάχι.

Καλό Πάσχα!

Πιστεύσαντες και μη πιστεύσαντες, όλοι μπορούμε να ωφεληθούμε από το παράδειγμά του. 

Καλό σας Πάσχα!

 

Flatland: A Romance of Many Dimensions, Edwin Abbott Abbott, 1884

Η Επιπεδοχώρα του Edwin Abbott Abbott είναι ένα πραγματικό δώρο για τους λάτρεις των μαθηματικών και όσους θέλουν να αντιληφθούν την έννοια των λιγότερων ή περισσότερων διαστάσεων, χωρίς να παραμεληθεί η σάτιρα της αυστηρής ιεραρχίας των Βικτωριανών κοινωνιών της εποχής.

Το έργο μπορεί να διαβαστεί ελεύθερα στην πρώτη και στη δεύτερη του έκδοση, ενώ το 2007 κυκλοφόρησε μία από τις καλύτερες κινηματογραφικές του εκδοχές. 

Πρόκειται για μία από τις αγαπημένες αναρτήσεις στο Astrovox.

Γιάννης Γαΐτης, 1923-1984

Ο Γιάννης Γαΐτης υπήρξε ο προφήτης της έλευσης των "Μοντέρνων Καιρών" στην Ελλάδα. Ελάχιστοι μπόρεσαν να ταυτιστούν στον καιρό του με τα μαζικοποιημένα, παθητικά, απρόσωπα, καταναλωτικά του ανθρωπάκια, τα οποία παρατηρούν την ζωή πίσω από κάγκελα και συνωστίζονται σαν κοπάδια πιγκουίνων σε μια παγωμένη έρημο.

Η κηδεία του Τσε Γκεβάρα (μεταμόρφωση) λάδι σε μουσαμά 1968

"Λαθραναγνώστες" κατασκευή από ζωγραφισμένο ξύλο, 1969

Οι ημερομηνίες σταθμοί στη ζωή του, σύμφωνα με τον Παραλληλογράφο

1923: Γεννιέται στην Αθήνα. 

1944: Συμμετέχει στην Αντίσταση (ΕΠΟΝ) και οργανώνει στο σπίτι του την πρώτη ατομική έκθεση. 

1942-48: Σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών. 

1947: Έκθεσή του στον «Παρνασσό» προκαλεί σκάνδαλο. Δηλώνει τρελός για να απαλλαγεί από τον στρατό και εγκλείεται στο στρατιωτικό ψυχιατρείο. 

1949: Αποφασίζει με τον Αλέκο Κοντόπουλο να δημιουργήσουν την ομάδα «Ακραίοι», δημοσιεύοντας και μανιφέστο

1953: Συμμετέχει στην Μπιενάλε του Sao Paulo. 

1954: Παντρεύεται τη γλύπτρια Γαβριέλα Σίμωσι και εγκαθίστανται στο Παρίσι. Δηλώνει: «Στην Ελλάδα ήμουν είκοσι χρόνια μπροστά, εδώ είμαι είκοσι χρόνια πίσω»

1957: Πρώτη ατομική έκθεση στο Παρίσι- η καθιέρωση. 

1967-8: Καθιερώνει το ανθρωπάκι του και επιστρέφει στην Ελλάδα. «Σήμερα κάνω το ανθρωπάκι. Δεν έχω τη δύναμη να το αλλάξω, γιατί το ανθρωπάκι με αντιπροσωπεύει απόλυτα… Τώρα, αν αυτά τα έργα μου αρέσουν ή δεν αρέσουν, αυτό είναι άλλη παράγραφος. Γιατί ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει τον εαυτό του ανθρωπάκι. Γιατί σου λέει: εγώ δεν είμαι αυτός…Και όμως είναι». 

1972: Χτίζει ένα σπίτι γλυπτό στην Ίο. 

1973: «Η κηδεία της ζωγραφικής», έργο που παραπέμπει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. 

1984: Πεθαίνει, έξι ημέρες μετά τα εγκαίνια αναδρομικής έκθεσής του στην Εθνική Πινακοθήκη. 

“Ανθρώπινα Τοπία” (“Σύναξη”), λάδι σε μουσαμά, 1977

  

"Η διάλεξη", κατασκευή από ζωγραφισμένο ξύλο, 1973

 ”Άγγελοι”, 1983

"Στη γραμμή", 1979

  

Σαρδελοκούτι ("Κονσερβοποίηση"), κατασκευή από ξύλο και μέταλλο ζωγραφισμένο, 1971

"Η Ακρόπολη" 1979-1980

Dalida (Iolanda Cristina Gigliotti), 1933- 1987

Η πανέμορφη Dalida (Miss Αίγυπτος 1955), ηθοποιός και τραγουδίστρια 55 χρυσών δίσκων και 1 αδαμάντινου, με τραγούδια σε 10 διαφορετικές γλώσσες σημάδεψε την παγκόσμια μουσική βιομηχανία όσο κανείς και καμμία άλλη. 

Η προσωπική της ζωή αμαυρώθηκε από  μια σειρά τραγικών γεγονότων, καθώς, μεταξύ άλλων, οι τρεις μεγάλοι έρωτες της ζωής της αυτοκτόνησαν. Το μπούστο του Alain Aslan στην Place Dalida της Μονμάρτης αποδίδει αυτή την αληθινή, άγνωστη στο κοινό Dalida, που έθεσε τέλος στην ζωή της την 3η Μαΐου του 1987. Έτσι, ξαφνικά.

Εμείς θα την θυμόμαστε για την γοητευτική της εμφάνιση, την πληθωρική της παρουσία και τις αξεπέραστες ερμηνείες.

H Dalida ερμήνευσε και διέδωσε μεταξύ άλλων πολλά ελληνικά τραγούδια, στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες.

Μακάρι να μπορούσες να χαρείς λίγη από τη χαρά που μας πρόσφερες Δαλιδά...

Δεν θα ξεχαστείς ποτέ.

Με αφορμή το έτος Καβάφη

Στον Κ. Π. Καβάφη είναι αφιερωμένο το έτος 2013 με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση του Αλεξανδρινού ποιητή (1863 – 1933), όπως αποφάσισε το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Αθλητισμού και Πολιτισμού.

Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων είναι και η μετάφραση στα αραβικά του συνολικού έργου του Καβάφη, από τον καταξιωμένο ποιητή Ριφάατ Σαλάμ, που παρουσιάστηκε σε εκδήλωση του Παραρτήματος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, στην Οικία-Μουσείο Καβάφη, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το Παράρτημα Αλεξάνδρειας του Ιδρύματος εγκαινίασε με αυτή την εκδήλωση μια σειρά από πολιτιστικές δράσεις για το έτος Καβάφη, που περιλαμβάνει εικαστικές εκθέσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, συναυλίες, λευκώματα και εκδόσεις. 

Επίσης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για το έτος καβάφη, το Καλλιτεχνικό Σύνολο "Πολύτροπον" παρουσιάζει για δύο βραδιές, 26 και 27 Απριλίου στις 8.30 μ.μ., στο Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού (Αμαλίας 4, 5ος όροφος, Σύνταγμα) την παραγωγή "Ο Καβάφης του Πατριάρχη".

Πρόκειται για την παρουσίαση των ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη που ανθολόγησε ο  μαθητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Δημήτριος Αρχοντώνης, ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Η νεανική αυτή ποιητική ανθολογία του Πατριάρχη εγκαινιάστηκε από τον ίδιο το 1954, και περιλαμβάνεται σ’ ένα τετράδιο με τον τίτλο "Ποιήματα".

Ανάμεσα στα ποιήματα που θα διαβαστούν, είναι και το "Νιχώρι' του Καβάφη στα τουρκικά σε μετάφραση Ηρακλή Μήλλα και απαγγελία του τ. Προξένου στην Κωνσταντινούπολη Νικολάου Σαπουντζή, καθώς και  στα αραβικά σε μετάφραση και απαγγελία του Roni Bou Saba.   

Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα
να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν.
Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε
τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου.
Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με
πολλές φορές που πήγαινα να  πω.
Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις
και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα —
από εκεί μονάχα θα με νιώσουν.
Aλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.
Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία —
κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα
βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει.

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)


Και εδώ η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JMAgkFsHWeM