Μόλις είδα την ταινία. Τι να πω; Δηλώνω συγκλονισμένη. Κοινωνικοπολιτικοαστυνομική και ψυχολογικό θρίλερ μαζί. Κι αυτός ο μονόλογος του ψυχαναγκαστικού, βουτυγμένου στην καταναγκαστική του παθολογία και στις ανεξέλεγκτες παρορμήσεις του, Μπέκερ... Απίστευτη ερμηνεία, συγκλονιστικά τα λόγια υπεράσπισης του εαυτού του! Λοιπόν, θα ακούω πλέον τη σουίτα του Edvard Grieg και θα ανακαλώ φόνους και σφύριγμα. (Δε μου λες Κωνσταντίνε, ανησυχητικό το ότι ένιωσα να τον κατανοώ στο τέλος και ειδικά μ’ αυτό το: "Ποιος μπορεί να ξέρει πώς είναι να είμαι εγώ;");;;;;;;;;;;
Δεν την έχω δει, θα τη δω Σαββατοκύριακο που θα έχω(ελπίζω)λίγο ελεύθερο χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω.. αγαπημένος Fritz Lang!
ΑπάντησηΔιαγραφήVielen Dank!
marakes
Βρε καλώς την!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθες Μαράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις είδα την ταινία. Τι να πω; Δηλώνω συγκλονισμένη. Κοινωνικοπολιτικοαστυνομική και ψυχολογικό θρίλερ μαζί. Κι αυτός ο μονόλογος του ψυχαναγκαστικού, βουτυγμένου στην καταναγκαστική του παθολογία και στις ανεξέλεγκτες παρορμήσεις του, Μπέκερ... Απίστευτη ερμηνεία, συγκλονιστικά τα λόγια υπεράσπισης του εαυτού του! Λοιπόν, θα ακούω πλέον τη σουίτα του Edvard Grieg και θα ανακαλώ φόνους και σφύριγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Δε μου λες Κωνσταντίνε, ανησυχητικό το ότι ένιωσα να τον κατανοώ στο τέλος και ειδικά μ’ αυτό το: "Ποιος μπορεί να ξέρει πώς είναι να είμαι εγώ;");;;;;;;;;;;
Όλοι από την ίδια λάσπη είμαστε φτιαγμένοι.
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σας ξαναβρίσκω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα φαίνονταν πολύ πεζά χωρίς το ΣτΤ.
Να 'στε κι οι δυο καλά!
marakes